Dêts

La criùre e nas tes pontis, 
culì 
dulà che si cjatin 
i tomâts a contâsi 
chê dal ors
figoteç su figoteç
umôr sore umôr 
rancûr o goloseç 
mateç o lancûr.

Al è dut li
il pês di ogni robe
su lis lôr pupulis
dulà che si cjapin
sù i tomâts, un daûr chêl altri 
madûrs e doprâts 
stracs par vê cometût i profîi 
dislidût i clostris
sbeleât tai curtîi
dineât i estris
vosât a ducj, ostîi.

Cualchidun si glace plui adore
sacrificât là che nol rive il tast,
i piçui, chei dal anel:
lis grispis a scunisin zontaduris
la piel si viest di crituris 
tombadiçs di fâ riviel
lis ongulis a pindulâ, vanziduris.
Il sintî si sfante, di lui nus reste
di tignî cont dome lis pôris.

Notis: Poesie cjolte dal libri “Un cuarp cun dôs lenghis”. Poesie nassude par talian: Dita.